Okręty podwodne typu Walrus
| |
| Kraj budowy | |
|---|---|
| Zbudowane |
cztery |
| Użytkownicy | |
| Służba w latach |
1990– |
| Uzbrojenie: | |
| 20 torped Mk 48 lub 482 mm NT 37D/E lub pociski UGM 84 Harpoon lub 40 min | |
| Wyrzutnie torpedowe: • dziobowe |
|
| Załoga |
55 oficerów i marynarzy |
| Wyporność: | |
| • na powierzchni |
2400 ton |
| • w zanurzeniu |
2800 ton |
| Zanurzenie testowe |
300 metrów |
| Długość |
67,7 metrów |
| Szerokość |
8,4 metrów |
| Napęd: | |
| 3 silniki Diesla SEMT-Pielstick 1 silnik elektryczny Holec 1 wał napędowy | |
| Prędkość: • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Zasięg: | |
| • na powierzchni | |
Okręty podwodne typu Walrus – holenderskie okręty podwodne z napędem diesel-elektrycznym stanowiące ulepszoną wersję jednostek typu Zwaardvis. W celu zwiększenia manewrowości zastosowano w ich konstrukcji usterzenie ogonowe w konfiguracji „X” oraz stal o większej wytrzymałości w celu zwiększenia możliwej do uzyskania operacyjnej głębokości zanurzenia. Zestaw sensorów okrętu został powiększony o oboczne anteny sonaru pasywnego oraz holowaną antenę sonaru. Jednostki te uzyskały także możliwość odpalania amerykańskich pocisków przeciwokrętowych Sub Harpoon. Wybudowano cztery okręty tego typu, które zaczęły wchodzić do służby w 1990 roku.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W 1975 w Holandii podjęto decyzję o budowie nowego typu okrętów podwodnych dla zastąpienia okrętów typu Dolfijn[1]. Prace prowadzono w oparciu o doświadczenia zdobyte przy projektowaniu i budowie okrętów podwodnych typu Zwaardvis. Zamówienie na budowę pierwszego okrętu serii zostało złożone w stoczni Rotterdamsche Droogdok Maatschappij w Rotterdamie 16 czerwca 1979, a drugiego 17 grudnia[2]. Prefabrykacja części pierwszego okrętu rozpoczęła się już w 1978. W 1981 z powodu wprowadzenia zmian w projekcie, konieczne stało się wstrzymanie budowy i przebudowa gotowych już części kadłuba, co wpłynęło na znaczne opóźnienie całej budowy[2]. Zamówienie na budowę trzeciej i czwartej jednostki serii zostało złożone w 1986 i 1988. 14 sierpnia 1986 na budowanym okręcie „Walrus” wybuchł pożar, w wyniku którego zniszczeniu uległa znaczna część jego wyposażenia[2]. Po remoncie okręt został ponownie wodowany w 1989. W związku z pożarem pierwszym okrętem który wszedł do służby był „Zeeleeuw”.
Na lata 2012-2019 przewidziano modernizację okrętów, mająca wydłużyć okres ich służby do 2025 roku. Modernizacja obejmuje m.in. sonary, wymianę systemu kierowania walką, maszt optroniczny w miejsce peryskopu wachtowego i zmodernizowanie torped do standardu Mk. 48 Mod. 7[3].
Opis
[edytuj | edytuj kod]Kadłub okrętu ma budowę kroplową. Zbudowano go w układzie często określanym jako półtorakadłubowiec, gdzie na śródokręciu znajduje się kadłub sztywny i kadłub lekki ze zbiornikami balastowymi, na rufie i dziobie zbiorniki balastowe znalazły się w kadłubie sztywnym. Kadłub podzielono na trzy zasadnicze części. Część dziobową gdzie mieszczą się wyrzutnie torpedowe i stacja hydrolokacyjna. Na śródokręciu znajdują się trzy pokłady które mieszczą m.in. pomieszczenia załogi i przedział dowodzenia. W części rufowej znajdują się mechanizmy napędowe.
Uzbrojenie wystrzeliwane jest z czterech dziobowych wyrzutni torpedowych Vickers Canada Mk 67NL (ich liczbę zmniejszono w stosunku do typu Zwaardvis z powodów finansowych, lecz zrekompensowano to przez szybsze urządzenia przeładowujące)[3]. Zapas środków walki wynosi 20; stanowią je przede wszystkim torpedy uniwersalne z naprowadzaniem przewodowym lub akustycznym: Mk 48 Mod.4 (modernizowane do Mod.7) kalibru 533 mm lub NT 37D/E kalibru 482 mm[3]. Okręty mogą przenosić też pociski rakietowe UGM 84 Harpoon lub 40 min[3].
Zbudowane okręty
[edytuj | edytuj kod]| Okręty podwodne typu Walrus | |||||||||||
| Nazwa | Numer taktyczny | Rozpoczęcie budowy | Wodowanie | Wejście do służby | |||||||
| Walrus | S802 | 11 października 1979 | 28 października 1985 | 25 marca 1992 | |||||||
| Zeeleeuw | S803 | 24 września 1981 | 20 czerwca 1987 | 25 kwietnia 1990 | |||||||
| Dolfijn | S808 | 12 czerwca 1986 | 25 kwietnia 1990 | 29 stycznia 1993 | |||||||
| Bruinvis | S810 | 14 kwietnia 1988 | 25 maja 1992 | 5 lipca 1994 | |||||||
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Grotnik 2011 ↓, s. 6.
- ↑ a b c Grotnik 2011 ↓, s. 7.
- ↑ a b c d Grotnik 2011 ↓, s. 10.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). ABC-CLIO, marzec 2007, s. 396. ISBN 1-85109-563-2.
- Robert Rochowicz. Holenderskie okręty podwodne typów Zaardvis i Walrus. „NTW”. Listopad 1997. nr 11. s. 54 – 58.
- Tomasz Grotnik. Okręty podwodne typu Walrus. „Morze, Statki i Okręty”. 10/2011. XVI (116), s. 6-10, październik 2011. ISSN 1426-529X.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- www.dutchsubmarines.com (ang.)